Onlayn ictimai-siyasi qəzet
Tanınmış siyasi şərhçi, Minval.az saytının yazarı Nurani Qasımovanın məqaləsi yayımlanıb.
Musavat.com aktuallığını nəzərə alaraq həmin məqaləni təqdim edir:
İrəvanda “revanş oyunları” davam edir. Xankəndidəki işğalçı xuntanın sonuncu rəhbəri, özünü qürurla “Artsax prezidenti” adlandıran Samvel Şahramanyan yenidən xəbərlərə düşüb. O, “Qarabağ parlamentinin” səlahiyyətlərinin uzadılması haqqında “fərman” imzalayıb. Guya fövqəladə vəziyyət zamanı “seçkilər” keçirilə bilməz, “parlamentin” səlahiyyət müddəti 2025-ci ilin mayında başa çatır və bu səbəbdən ya yeni “seçkilər” keçirilməli, ya “parlament” buraxılmalı, ya da “səlahiyyətlər uzadılmalıdır”. Şahramanyan üçüncü variantı seçib. Həmin “parlamentin” “vitse-spikeri” Qaqik Baqunts isə artıq separatçı qiyamın “aktivistləri” ilə görüşlər keçirir – məhz keçmiş Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətində etiraz aksiyalarının başlanmasının ildönümündə.
Aydındır ki, bu cür “prezident”, “parlament” və s. oyunları artıq Qarabağdakı real vəziyyətə heç bir təsir göstərə bilməz. Azərbaycan öz suverenliyini bərpa edib və hərbi dəstək olmadan işğalçı-separatçı layihə artıq işlək deyil. Lakin burada vacib bir məqam var: İrəvanda işğalçı xuntanın strukturları hələ də fəaliyyət göstərir. Üstəlik, Samvel Şahramanyan, Azərbaycan Ordusunun antiterror əməliyyatlarından sonra imzaladığı xuntanın özünü buraxması barədə “fərmana” baxmayaraq, hələ də özünü “prezident” kimi göstərməyə davam edir. Bu isə aydın bir siqnaldır: İrəvanın Qarabağla bağlı iddiaları hələ də gündəmdən çıxarılmayıb. Üstəlik, işğalçı xuntanın strukturları hələ də “işçi vəziyyətdə” saxlanılır.
Bundan başqa, Şahramanyan Ermənistan parlamentinin spikeri Alen Simonyana qarşı məhkəmə iddiası qaldırmaq qərarına gəlib. Xatırladaq ki, Simonyan bir dəfə jurnalistə əsəbi halda belə deyib: “Siz ‘Artsaxı’ tərk etdiniz, çünki orada təhlükəsiz deyildi, halbuki qalmaq və döyüşmək olardı. Amma siz getdiniz. Ermənistanın verdiyi silahla döyüşmək olardı. Döyüşmək lazım idi, axı Ermənistan vuruşurdu.”
Bu isə daha da maraqlıdır. Çünki indiyə qədər Ermənistanın 2023-cü ilin sentyabrında baş verən hadisələrə müdaxilə etmədiyi və ümumiyyətlə, “Qarabağdakı qardaşlarını taleyin ümidinə buraxdığı” iddia olunurdu. İrəvan versiyasına görə, heç bir təcavüz olmayıb, sadəcə “öz müqəddəratını təyinetmə” prosesi gedib. Lakin indi Ermənistan parlamentinin spikeri özü faktiki etiraf edir:
1. Ermənistan döyüşüb.
2. Ermənilər Qarabağa silah göndərib.
3. İrəvan gözləyirdi ki, Qarabağ erməniləri də vuruşacaq və sadəcə Ermənistana gəlib “miatsum” (birləşmə) tələb etməyəcəklər.
Bundan əlavə, Simonyanın bu açıqlaması İrəvanın Qarabağda 15 minlik hərbi qruplaşmasını saxlaması və yüzlərlə tank, digər zirehli texnika, reaktiv yaylım atəş sistemləri (RYAS), artilleriya və digər silahları orada yerləşdirməyə çalışması faktına da uyğun gəlir. Bütün bunlar isə Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanın Praqada Azərbaycan ərazi bütövlüyünü tanıyan sənədə imza atmasından sonra baş verib. Amma bu, İrəvanın Qarabağda hərbi revanş planlarını hazırlamasına mane olmadı. Bəli, bu cəhd tamamilə iflasa uğradı, hətta rusiyalı sülhməramlılar da kömək edə bilmədi. Amma bu, o demək deyil ki, İrəvan revanşa hazırlaşmırdı.
Bəs indi nə baş verir?
Artıq əlavə izaha ehtiyac yoxdur: əgər Ermənistan həqiqətən sülh istəyirsə, işğalçı xuntanın qalıqlarının fəaliyyəti dayandırılmalıdır. Yaxud ən azından Ermənistan hakimiyyəti onlardan açıq şəkildə məsafə saxlamalıdır – bu, Alen Simonyanın “sizə silah verdik, döyüşməli idiniz” kimi ittihamları ilə yox, real addımlarla sübut olunmalıdır. Amma belə bir məsafə saxlamaq hələ baş verməyib. Ermənistan konstitusiyasından Qarabağa iddialar da çıxarılmayıb.
Ən əsası isə, Ermənistan hələ də hücum xarakterli silahlar alır və hərbi xərclərini artırır.
Nəticədə təhlükəli bir mənzərə yaranır: Ermənistanda təkcə revanş haqqında düşünmürlər, həm də buna fəal şəkildə hazırlaşırlar.
Və burada artıq xatırlatmağa ehtiyac yoxdur ki, bu cür oyunlar elə Ermənistanın özü üçün olduqca təhlükəlidir.
Məqalənin orijinalı aşağıdakı linkdədir:
24 Fevral 2025
ŞƏRHLƏRŞƏRH YAZ