“Azərbaycan öz ərazisində hər hansı bir boz zonanın olmasını qəbul etməyəcək” – bunu Azərbaycan Prezidentinin köməkçisi, Prezident Administrasiyasının Xarici siyasət məsələləri şöbəsinin müdiri Hikmət Hacıyev Ağdam-Xankəndi yolunda bu gün jurnalistlərə açıqlamasında deyib.

Öncə, “boz zona” haqqında. – Siyasi-hərbi məzmunda “boz zona” nə anlama gəlir? – Bu, o deməkdir ki, şəhər (ərazi) qarşıduran tərəflərin heç birinin tam nəzarətində deyil, burada konkret cəbhə xətti yoxdur və sanki bir “bufer bölgə” mövcuddur. “Boz zona”nın tibbi baxımdan da ozünəxas məzmunu var. – “Boz zona” lenfoması deyilən qavram nadir və aqressiv lenfomanın alt növünü ifadə edir. Ona dəqiq diaqnoz qoymaq çətindir.

Sizcə, 30 illik işğal dönəmində “bufer bölgə”, “təmas xətti”, nə bilim, “status-kvo” kimi bizim ərazilər içrə qondarılmış bölgüləri, “ülgü”ləri qəbul etməyən Azərbaycan dövləti, Zəfər sonrası belə hoqqa çıxarma cəhdlərini qəbul edərmi? Əlbəttə və qətiyyən yox! Prezidentin köməkçisi respublikamızdakı diplomatik korpusun çoxsaylı təmsilçiləri ilə görüş əsnasında məhz bu qətiyyəti ifadə edib. Prezidentin köməkçisi, əlbəttə, siyasi-hərbi məzmunlu “boz zona”dan, onun mümkünsüzlüyündən danışıb. Hətta tibbi məzmunundan çıxış etsək belə, aydındır ki, sahədə durumu, “dəqiq diaqnoz qoyulması çətin” olan qeyri-müəyyənlikdən çıxarma əzm və iradəmiz vardır. Bəli, biz nadir aqressorla (30 il onun işğalı ilə) üz-üzə qalmış və onun üzərində (44 gün içində - bir gün belə geriləmə etmədən, möhtəşəm əks-hücumla) tarixi Zəfərə imza atmışıq; bəli, güclü havadarlara malik Ermənistan təbiətdə, tarixdə və günümüzdə oxşarı nadir rastlanan vandallığa, allahsızlığa imza atmış və nəhayətində Dəmir Yumruq yemişdir! Son üç ildə rəsmi İrəvan Dəmir Yumruğun təsiri ilə aram-aram “ağıllanma sürəci”nə girmişkən, Xankəndidəki qondarma rejim (elə Ermənistandakı bəzi revanşist dairələr də) yaxın-uzaq havadarlarının şirnikdirməsi ilə “sürünən ümid”ə bağlı qalmış kimi görünürdü.

İndi baxın: öncə əliqanlı Sarkisyanın, ardınca “demokrat” Paşinyanın əlağacı, bir az Kremlə, bir az Yeliseyə, bir az da ora-bura bağlantısı olan terrorçubaşı Arayik “istefa” verdi; az öncə sülhməramsızların komandanı, general-polkovnik Aleksandr Lentsov geri çağırılmış, yerinə general-mayor Kirill Kulakov göndərilmişdi. Bilirsiz, heç nə təsadüf əsəri deyil – bir “istefa”, dəyişim varsa, deməli, oralarda bir şey olur, qazanda qaynama var və kimlərsə, nələrsə aşınma sürəcindədir. Birisi qondarma vəzifədə də olsa, o birisi sülhməramsız da olsa, dəyişim (həm də) onların öz ağıl verənlərinin, onlara arxalananların güvənəni yerinə yetirə bilmədiyini göstərir. Burada, bir amil ön plana çıxır: Azərbaycan dövlətinin iradəsi! “İstefa” verənlər, dəyişilənlər nə özlərininkinə verdikləri sözü tuta bilir, nə də bizə nəyisə qəbul etdirə bilirlər! Bilməyəcəklər də! Arayik tarixə, bağışlayın, zibilliyə qondarma rejimin sonuncu “prezident”i olaraq düşəcək. Bir-birini əvəzləyən sülhməramsız generallarsa öz əsgərlərini erməni qapazaltısı olmaqdan qorusun hələ bir, sonrasına baxarıq...

Bir az da “istefa”dan öncəki olaylara vurğu edək: məlumunuz – “SPAYKA”ların - “humanitar tır”ların, dünənsə fransız “humanitar yük”lərinin Laçından keçidinə izn vermədik. Erməni “tır”ları hələ çölün düzündə gözlərkən, fransızlar bit-birə basmadan geridönmə qərarı verdi. Laçın postu səmtdə cərəyan edən (durğun qalan) “humanitar yük” aldatmacaları və “istefa”lardan başqa, bir də, Laçın postundan anrıya, keçidinə izn verilməyən – Azərbaycan dövlətinin ədalətinə təslim edilən “yan”lar vardı. Bir də, Azərbaycan XİN-nin Fransaya yeni notası var. Ən başlıcası, sözü imzası qədər keçərli Müzəffər Ali Baş Komandanın Laçın Şəhəri Günündəki möhtəşəm çıxışı, o çıxışdakı ismarıcları var! Bunların hamısını ən ümumi şəkildə bir cümlə ilə ifadə etsək, “Azərbaycan uğurlu hücum diplomatiyasını davam etdirir” cümləsini qura bilərik. Biz tarix və insanlıq qarşısında üzüqara Fransa deyilik, Ermənistan deyilik – soyqırım törətməmişik, işğallarla məşğul olmamışıq, günahsızların evini yıxmamış, vandallıq etməmişik! İndi üzüqara bacılar bizə “boz zona”mı qəbul etdirə bilər? Üzüqara bacılar “boz zona” olmayacağını qəbullanmalıdır; “boz”dan, bozluqdan belə bərk xoşları gəlirsə, canı cəhənnəmə, (qüsura baxmayın) gedib “Bozun əlli çaları”nı, nə bilim, “Zülmətin əlli çaları”nı, lap “Azadlığın əlli çaları”nı mütaliə edə bilərlər...

Uzun sözün qısası,
Dəmir Yumruq – Yer üzünün ən humanist yumruğu yerindədir!

BAYRAĞIMIZ UCA OLSUN!