Kiçik leytenant rütbəsi ilə kursu bitirən Səfiyar Azərbaycan Milli Azadlıq Hərəkatının ilk günlərindən ön sıralarda gedib. O, Bərdədə “Soy” adlı Demokratik Gənclər Təşkilatı yaradaraq, rayon gənclərini öz ətrafına toplamışdı. Xocalı soyqırımından bir həftə sonra Səfiyar tərəddüd etmədən Bərdə özünümüdafiə batalyonuna daxil oldu. Onu bölmə komandiri təyin etdilər. Səfiyar Tərtər bölgəsində bir neçə uğurlu əməliyyat keçirdikdən sonra, onun bölməsini Ağdam istiqamətində gedən döyüşlərdə vuruşmağa göndərirlər.

 

1992-ci il… Mart ayının 11-i… Həyəcan siqnalı… Düşmən Əsgəran yaxınlığındakı postumuza hücum edərək oranı mühasirəyə alır. Səfiyar öz PDM-i ilə döyüşə girir. Tapşırığı uğurla yerinə yetirən Səfiyar düşmənin müqavimətini qıraraq, mühasirədə olan döyüşçülərimizi xilas edir. Özü isə Əsgərana doğru irəliləyir. Qaraqaya deyilən yerdə Səfiyar düşmənin böyük qüvvəsinə rast gəlir. Lakin geri çəkilmir, irəliləməkdə davam edir. Səhərdən erməni quldurlarına qan udduran cəsur döyüşçünün PDM-i son anda vurulur. O, ağır yaralanır. Onu bu vəziyyətdə əsir götürürlər. Əsir saxlandığı 10 gün ərzində ona olmazın işgəncələr verirlər. O, ağır işgəncələrə mətanətlə dözür, öz zabit andına sadiq qalır, düşmənə heç bir sirr vermir.

 

Erməni quldurları Səfiyar Behbudovun ayaqlarını məftillə bağlayaraq, üstünə neft töküb yandırırlar. Gənc zabitin yanmış cəsədini 21 mart 1992-ci ildə çox çətinliklə, “AXC”-nin Ağdam şöbəsinin köməyi ilə almaq mümkün olur.

 

Subay idi.